Monument – Code Oranje, 2014-2015

Discreet are the consequences of the current crisis. No rows of paupers in front of the soup kitchen, as in photos from the thirties. Or aid workers who have to stamp at the town hall every Monday. Today’s victims are invisible. It is that nice family that has disappeared without a trace with a residual debt, facing a life of debt restructuring and broken expectations for the future. They are – with a nineteenth century term for passive proletarians – the ‘silent poor’ of the twenty-first century.
Not so the Middelburg artist William Verstraeten (63). He has painted the facade of his monumental building in the Zeeland capital orange because it is ‘code orange’ for him, he explains. The mortgage bank wants to evict him due to payment arrears and auction the house at foreclosure early next month. Verstraeten’s artistic intervention is also intended as a protest on behalf of tens of thousands of Dutch people who have been thrown out of their homes since the 2008 banquet crisis.

The painting of the eighteenth-century facade was neatly done, and Verstraeten took the opportunity to also restore the facade and woodwork of the picobello windows. “I think the value of the property increases now that it functions as a work of art,” he says.
That is by no means the vision of the municipality of Middelburg and Van Lanschot Bankiers. This bank may have just presented itself as a sponsor of the Van Gogh Museum – there is no appreciation for this artistic expression. According to Verstraeten, the bank will try to get him out of his house early tomorrow through the courts, because he would violate the collateral.
The municipality is tackling Verstraeten under public law. This is partly at the request of the bank, CDA alderman Johan Aalberse explains in the Provinciale Zeeuwse Courant – a remarkable example of public-private partnership. The artist has been summoned to restore the facade to its original state within four weeks, on the basis of a ruling by the municipal monument committee. He has checked the guidelines: Middelburgers may paint their historic facades in many colors, from blue to ocher yellow. But not in orange.

Verstraeten came to Middelburg in the cheerful 1970s, where life was relatively cheap at the time and the bohemians of art were welcome. Besides being an artist, he was also an art dealer, an initiator of the De Vleeshal exhibition center and a gallery owner. His most famous work is the spectacular decoration of Covra, a radioactive waste processing company in neighboring Borsele.
Because the fee for art assignments comes in irregularly, he sometimes has more in the past
was in arrears with the payment of interest and repayment, says Verstraeten. “But suddenly the bank has run out of patience.” He bought the house on Lange Noordstraat in 2007 for 1.1 million euros. The mortgage is now about 750,000 euros. According to the bank, Verstraeten must count on a residual debt of at least 500,000 euros after the auction. It then becomes pretty quiet in this neighborhood, where dozens of monumental buildings are already for sale.

Raymond vanden Boogaard

Discreet zijn de gevolgen van de huidige crisis. Geen rijen paupers voor de soepkeuken, als op foto’s uit de jaren dertig. Of steuntrekkers die elke maandag op het gemeentehuis moeten stempelen. De slachtoffers van nu zijn onzichtbaar. Het is dat aardige gezin dat met een restschuld spoorloos verdwenen is, een leven van schuldsanering en gebroken toekomstverwachtingen tegemoet. Zij zijn – met een negentiende – eeuwse term voor lijdzame proletariërs – de ‘stille armen’ van de eenentwintigste eeuw.
Zo niet de Middelburgse kunstenaar William Verstraeten (63). Hij heeft de voorgevel van zijn monumentale pand in de Zeeuwse hoofdstad oranje geschilderd, omdat het voor hem ‘code oranje’ is, legt hij uit. De hypotheekbank wil hem wegens betalingsachterstand uitzetten en het huis begin volgende maand bij executie veilen. Verstraetens kunstzinnige interventie is mede bedoeld als protest uit naam van tienduizenden Nederlanders, die sinds de banketcrisis van 2008 hun huis zijn uitgegooid.
Het schilderen van de achttiende-eeuwse gevel is keurig gebeurd, en Verstraeten heeft de gelegenheid te baat genomen ook gevel en houtwerk van de ramen picobello te herstellen. ,,Volgens mij neemt de waarde van het pand toe, nu het als kunstwerk fungeert”, meent hij.
Dat is geenszins de visie van de gemeente Middelburg en Van Lanschot Bankiers. Deze bank moge zich zojuist hebben opgeworpen als sponsor van het Van Gogh Museum -voor deze kunstuiting bestaat geen waardering. Volgens Verstraeten probeert de bank hem morgen via de rechter vervroegd zijn huis uit te krijgen, omdat hij zich zou vergrij-pen aan het onderpand.
De gemeente pakt Verstraeten publiekrechtelijk aan. Dat is mede op verzoek van de bank, legt CDA-wethouder Johan Aalberse uit in de Provinciale Zeeuwse Courant – een opmerkelijk staaltje publiek-private samenwerking. De kunstenaar is gesommeerd binnen vier weken de gevel in oude staat te herstellen, op grond van een uitspraak van de gemeentelijke monumentencommissie. Die heeft de richtlijnen erop nageslagen: Middelburgers mogen hun historische gevels in vele kleuren opverven, van blauw tot okergeel. Maar niet in oranje.
Verstraeten kwam in de vrolijke jaren zeventig naar Middelburg, waar het leven toen relatief goedkoop was en de bohémiens van de kunst graag werden gezien. Behalve kunstenaar was hij ook kunsthandelaar, een initiatiefnemer van expositiecentrum De Vleeshal en galeriehouder. Zijn bekendse werk is de spectaculaire aankleding van Covra, een bedrijf voor de verwerking van radioactief afval in het naburige Borsele.
Omdat het honorarium voor kunstopdrachten onregelmatig binnenkomt, heeft hij in het verleden wel eens meer
achterstand gehad bij de afdracht van rente en aflossing, vertelt Verstraeten. ,,Maar opeens is bij de bank het geduld op.” Hij kocht het huis aan de Lange Noordstraat in 2007 voor 1,1 miljoen euro. De hypotheek bedraagt nu ongeveer 750.000 euro. Volgens de bank moet Verstraeten na de veiling met een restschuld van ten minste 500.000 euro rekenen. Het wordt dan aardig stil in deze buurt, waar al tientallen monumentale panden te koop staan.

Raymond van den Boogaard

Monday, June 16, 2014 - Sunday, August 10, 2014: working on 'Monument - The Orange House of Middelburg'.

Monday, August 11, 2014: the unveiling of 'Monument - The Orange House of Middelburg'.

Painting the Last Word ‘gebracht’.

Het schilderen van het Laatste Woord: ‘gebracht.

Sunday, August 17, 2014: presentation of 'Monument - The Orange House of Middelburg' to public and press

It took me eight weeks to carry out the painting as perfectly as possible. From June 16 to August 10. Fifty-six days. Every day I worked on it; without a day’s break. Sanding-filling-sanding-filling-sanding-priming-sanding-pre-painting-sanding-finishing. Every cm2 of the woodwork. And the walls.
The municipality of Middelburg and F. van Lanschot Bankiers did not agree that I had transformed the monument into a Monument. On August 28, 2014, in a joint campaign, they had the quality of the paintwork inspected by an expert from Sikkens. The municipality and the bank hoped to be able to demonstrate that the paintwork was of such poor quality that they could sue the artist for vandalism.
The expert judged otherwise: the painting was of perfect quality:
a Masterpiece,
une Chef d’Oeuvre,
a Masterpiece.
It is remarkable that the municipality of Middelburg took action against the work of art on the advice of the Welstandscommissie. There has been one official complaint against the Monument. And that complaint came from Peter Sijnke, himself a member of the welfare committee of the municipality of Middelburg. Also here in the picture.

 

Ik heb er acht weken over gedaan om het schilderwerk zo perfect mogelijk uit te voeren. Van 16 juni tot 10 augustus. Zes en vijftig dagen. Elke dag heb ik er aan gewerkt; zonder een dag pauze. Schuren-plamuren-schuren-bijplamuren-schuren-gronden-schuren-voorlakken-schuren-aflakken. Elke cm2 van het houtwerk.En de muren.
De gemeente Middelburg en F. van Lanschot Bankiers waren het er niet mee eens dat ik het monument tot een Monument had getransformeerd. Op 28 augustus 2014 lieten zij in een gezamenlijke actie de kwaliteit van het schilderwerk inspecteren door een expert van Sikkens. De gemeente en de bank hoopten daarmee aan te kunnen tonen dat het schilderwerk van zodanige slechte kwaliteit was dat zij de kunstenaar konden aanklagen voor vandalisme.
De expert oordeelde anders: het schilderwerk was van perfecte kwaliteit:
een Meesterwerk,
une Chef d’Oeuvre,
a Masterpiece.
Opmerkelijk is dat de gemeente Middelburg in actie is gekomen tegen het kunstwerk op advies van de Welstandscommissie. Daar is welgeteld één officiële klacht tegen het Monument binnengekomen. En die klacht kwam van Peter Sijnke, zelf lid van de Welstanscommissie van de gemeente Middelburg. Ook hier op de foto.

80 studies/designs based on the folding book principle for a Monument for the ‘Monument’ work of art destroyed by the bank and the municipality of Middelburg.

The world is a vampire, sent to drain
Secret destroyers, hold you up to the flames
And what do I get, for my pain?
Betrayed desires, and a piece of the game

Even though I know–I suppose I’ll show
All my cool and cold-like old job

Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Then someone will say what is lost can never be saved
Despite all my rage I am still just a rat in a cage

Now I’m naked, nothing but an animal
But can you fake it, for just one more show?
And what do you want? I want to change
And what have you got?
When you feel the same

Even though I know–I suppose I’ll show
All my cool and cold-like old job

Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Then someone will say what is lost can never be saved
Despite all my rage I am still just a rat in a cage

Tell me I’m the only one, tell me there’s no other one
Jesus was an only son
Tell me I’m the chosen one
Jesus was an only son for you

Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Despite all my rage I am still just a rat in a cage
Then someone will say what is lost can never be saved
Despite all my rage I am still just a rat in a cage

Tell me I’m the only one, tell me there’s no other one
Jesus was an only son

And I still believe that I cannot be saved
And I still believe that I cannot be saved
And I still believe that I cannot be saved
And I still believe that I cannot be saved

Bron: LyricFind
Songwriters: William Patrick Corgan
Songteksten voor Bullet with Butterfly Wings © Kobalt Music Publishing Ltd., Warner Chappell Music, Inc

 

 

 

 

 

80 studies/ontwerpen op basis van het folding book principe voor een Monument voor het door de bank en de gemeente Middelburg vernietigde kunstwerk ‘Monument’.

De wereld is een vampier, gestuurd om
Geheime vernietigers leeg te maken, jou tegen de vlammen te houden
En wat krijg ik voor mijn pijn?
Verraden verlangens, en een deel van het spel

Ook al weet ik dat ik zal laten zien
Al mijn coole en koude oude baan

Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds gewoon een rat in een kooi
Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds gewoon een rat in een kooi
Dan zal iemand zeggen wat verloren is, kan nooit worden gered
Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds maar een rat in een kooi

Nu ben ik naakt, niets anders dan een dier
Maar kun je het doen alsof, voor nog één show?
En wat wil jij? Ik wil veranderen
En wat heb je?
Als jij hetzelfde voelt

Ook al weet ik het, ik denk dat ik het zal laten zien
Al mijn koele en koude oude baan

Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds maar een rat in een kooi
Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds maar een rat in een kooi
Dan zal iemand zeggen wat verloren is, kan nooit worden gered
Ondanks al mijn woede Ik ben nog steeds maar een rat in een kooi

Zeg me dat ik de enige ben, zeg me dat er niemand anders is
Jezus was de enige zoon
Zeg me dat ik de uitverkorene ben
Jezus was de enige zoon voor jou

Ondanks al mijn woede ben ik dat nog steeds maar een rat in een kooi
Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds maar een rat in een kooi
Dan zal iemand zeggen dat wat verloren is nooit meer te redden is
Ondanks al mijn woede ben ik nog steeds maar een rat in een kooi

Zeg me dat ik de slechts één, vertel me dat er geen andere is.
Jezus was de enige zoon

En ik geloof nog steeds dat ik niet gered kan worden
En ik geloof nog steeds dat ik niet gered kan worden
En ik geloof nog steeds dat ik niet gered kan worden
En ik geloof nog steeds dat ik niet gered kan worden

Bron: LyricFind
Songwriters: William Patrick Corgan
Songteksten voor Bullet with Butterfly Wings © Kobalt Music Publishing Ltd., Warner Chappell Music, Inc

Beeld: William Verstraeten
Tekst: F. van Dixhoorn.

0